ทิศ 6 หมายถึง บุคคลประเภทต่างๆ ที่มีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กันทางสังคม มีหน้าที่และความรับผิดชอบที่พึงปฏิบัติต่อกันดุจทิศที่อยู่รอบตัว ประกอบด้วย

1. ทิศเบื้องหน้า (ปุรัตถิมทิศ) ได้แก่ บิดา มารดา

2. ทิศเบื้องขวา (ทักษิณทิศ) ได้แก่ ครูอาจารย์

3. ทิศเบื้องหลัง (ปัจฉิมทิศ) ได้แก่ บุตร ภรรยา

4. ทิศเบื้องซ้าย (อุตตรทิศ) ได้แก่ มิตรสหาย

5. ทิศเบื้องล่าง (เหฏฉิมทิศ) ได้แก่ ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาและลูกจ้าง

6. ทิศเบื้องบน (อุปริมทิศ) ได้แก่ พระภิกษุ

การปฏิบัติตนเป็นลูกที่ดีตามตามหลักทิศเบื้องต้นในทิศ 6

 การปฏิบัติตนเป็นลูกที่ดี หมายถึง การปฏิบัติหน้าที่ของบุตรต่อบิดามารดา เนื่องจากบิดามารดานั้นเปรียบเสมือนเป็นทิศเบื้องหน้า ตามหลักแห่งทิศ 6 บิดามารดาเป็นผู้มีพระคุณต่อบุตร เพราะบิดามารดาที่ดีจะมีหน้าที่ในการอนุเคราะห์บุตรธิดา ดังนี้

1. ห้ามปรามจากความชั่ว

2. ให้ตั้งอยู่ในความดี

3. ให้ศึกษาศิลปวิทยา

4. หาคู่ครองที่เหมาะสมให้

ดังนั้น พ่อแม่จึงมีบทบาทสำคัญ มีหน้าที่ ความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่ในการอนุเคราะห์บุตรเพื่อให้เติบโตและเป็นคนดีของสังคม และลูกที่ดี เอได้รับการเลี้ยงดูจากพ่อแม่แล้ว พึงปฏิบัติตนเป็นลูกที่ดีตามหลักทิศเบื้องต้นในทิศ 6 ดังนี้

1. ท่านเลี้ยงเรามาแล้วเลี้ยงท่านตอบ

2. ช่วยทำกิจการของท่าน

3. ดำรงวงศ์สกุล

4. ประพฤติตนให้เหมาะสมกับความเป็นทายาท

5. เมื่อท่านล่วงลับไปแล้วทำบุญอุทิศให้ท่าน

 การตระหนักถึงพระคุณอันยิ่งใหญ่ของบิดามารดา หลีกเลี่ยงการประพฤติตนที่ไม่เหมาะสม แล้วหันมาให้ความสำคัญกับการปฏิบัติตนเป็นลูกที่ดีตามหลักทิศเบื้องต้นในทิศ 6 นั้น นอกจากจะก่อให้เกิดผลดีต่อลูกที่ปฏิบัติแล้ว ยังก่อให้เกิดการอยู่ร่วมกันอย่างอบอุ่นและมีความสุขในครอบครัว เมื่อครอบครัวซึ่งเป็นรากฐานสำคัญของสังคมที่มีความเข้มแข็ง ก็จะก่อให้เกิดการอยู่ร่วมกันในสังคมอย่างสันติสุข